دکترای مدیریت پایدار زمین و سرزمین

اهمیت استفاده پایدار از منابع طبیعی توسط جامعه ، و به ویژه از سرزمین ، و توسعه ابزارهای کارآمد مدیریت زمین و همچنین طراحی استراتژی های توسعه سرزمینی که امکان حفظ منابع طبیعی و عملکردهای اکوسیستم را فراهم می کند ، نیاز به تحقیق برای پیشرفت در توسعه ابزارها ، فنون ، نظریه ها و مدل های بهتر.

ارائه

آموزش های پژوهشی یک عنصر اصلی برای هدایت حرفه تحقیق و پیشرفت در دانش و توسعه نتایج کاربردی توسط دانش آموزانی است که دوره کارشناسی ارشد خود را در رشته های مختلفی که قلمرو را مطالعه می کنند ، به پایان رساندند. در این منطقه است که کلمه مشارکت اهمیت ویژه ای پیدا می کند. اگر توسعه ارضی عمدتاً به ظرفیت عوامل و مقیاس های مختلف برای همکاری و بهره گیری از هم افزایی های موجود مشروط باشد ، این یک عنصر اصلی می شود که الهام بخش و توجیه کننده این برنامه دکترا است.

تحقیقات ، نوآوری و اقدامات عملی باید در این زمینه دست به دست هم دهند تا فرایندهای تأمل ، یادگیری و كشف در خود موتورهای تغییر و سازگاری سرزمینی باشد. لازم است فراتر از برنامه های ضد آب و "خالص" برویم تا از طریق ترکیبی با زمینه توسعه و اجرا ، فرا رشته ای ، بازخورد اجتماعی و اقتصادی و نفوذپذیری آنها را ترجیح دهیم. به این ترتیب است که می توان الگوهای جدیدی برای مدیریت و توزیع منابع سرزمینی ترسیم کرد.

با توجه به اینکه هیچ پیشنهاد علمی و پژوهشی از این نوع در سطح منطقه ای و ملی وجود ندارد ، این یک پیشنهاد نوآورانه در مقیاس اروپایی است و فرصتی برای ارائه یک برنامه تحصیلات تکمیلی است که اجازه می دهد تا در زمینه های پیشرفته دانش با یک رویکرد میان رشته ای و همچنین نوآوری در جستجوی راه حل برای مشکلات مدیریت زمین به عنوان یک منبع ، برنامه ریزی کاربری زمین و مدیریت سرزمین در مقیاس های مختلف ، از طرح به مناطق بزرگ مانند اتحادیه اروپا ، و همچنین برای جذب محققان از بقیه کشورها ، اروپایی ها و بقیه جهان.

مشخصات

بدون مکمل های آموزشی:

• کارشناسی ارشد در مدیریت پایدار زمین و قلمرو ارائه شده توسط USC
• کارشناسی ارشد در گسترش روستایی ارائه شده توسط دانشگاه فدرال ویچوزا (برزیل).
• دانش‌آموزان دارای مدرک DEA از طریق برنامه مهندسی برای توسعه روستایی گروه مهندسی جنگل‌های کشاورزی USC دریافت کردند.

نمایه های دیگر:

در مورد سایر انواع پروفایل های متفاوت از پروفایل های قبلی، کمیته علمی هر مورد را جداگانه ارزیابی می کند. امکان نیاز به مکمل های آموزشی (حداکثر تا 15 ECTS) در نظر گرفته خواهد شد.

در مورد سایر پروفایل هایی که مدرک کارشناسی ارشد را به پایان نرسانده اند، معادل آموزش در واحدهای پژوهشی، حداقل برابر با مدرک کارشناسی ارشد که دسترسی مستقیم به آن می دهد، که 60 ECTS خواهد بود، ضروری خواهد بود.